Navigation überspringen.
Startseite

Text zu: Das Sechste. Da Summa, der is aussi

  1. Da Summa, der is aussi, i muaß abi ins Tal. / Pfüat di God, mei liabe Alma, pfüat di God tausendmal! / Schea staad is's scho word'n ja, / koa Vogerl singt mehr ja, / und es waaht scho da Schneewind vom Wetterstoa her ja, / und es waaht scho da Schneewind vom Wetterstoa her.
  2. Ös Stoawänd, ös Gamsberg, pfüat enk God all mitnand, / ös tausend scheane Bleamlan, so liab und bekannt! / Mei Hütterl, mei kloans ja, / kimmt ma net aus'n Sinn ja, / wo i oftmals so trauri, drauf glückli gwe'n bin ja, / wo i oftmals so trauri, drauf glückli gwe'n bin.
  3. So hart wia ma heint is, is mar aa no nia gschehgn, / als sollt i meine Alma heint zum letzten Mal sehgn. / Und müaßt i gar bald scho / zur Erd und zur Ruah ja, / so deckts mi mit Felsstoa und Almbleamlan zua ja, / so deckts mi mit Felsstoa und Almbleamlan zua.

T: Nach einem Gedicht von Anton Schosser (1801 - 1849). T/M: Nach dem Volksgesang im Werdenfelser Land (Slg. VMA), ähnlich auch bei Kiem Pauli: "Sammlung Oberbayrischer Volkslieder" (München 1934, "Da Summa is uma").